Δυσκολίες στις σχέσεις δεσμού του ζεύγους: Διαζύγιο ή επανασύνδεση

Τα ζευγάρια στη διάρκεια της ζωής τους βιώνουν ποικίλες δοκιμασίες που μπορεί να θέτουν τη σχέση τους σε κρίσιμη φάση.

Συχνά, δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν είτε επειδή κάποιος από τους συζύγους είναι απών στην επικοινωνία είτε επειδή προκαταλαμβάνει τη συζήτηση, επικρίνει και προβαίνει σε ερμηνείες και κηρύγματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην απομάκρυνση των συντρόφων, καθώς δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες τους. Επιρρίπτουν ευθύνες και αποδοκιμάζουν ο ένας στον άλλον, μπορεί να εστιάζουν περισσότερο στα αρνητικά σημεία του συντρόφου ή μπορεί να βρίσκονται σε άμυνα για αυτοπροστασία.

Στις δύσκολες αυτές φάσεις συνήθως οι αποκρίσεις του ενός προς τον άλλον ερμηνεύονται ως αδιαφορία, έλλειψη στοργής, φροντίδας και οδηγούν σε ψυχρότητα. Ο ένας σύντροφος παίρνει το ρόλο αυτού που ζητά και διαμαρτύρεται, και ο άλλος το ρόλο αυτού που απομακρύνεται.
Οι σύζυγοι μπορεί να δυσφορούν και να τσακώνονται για θέματα που αφορούν στη σχέση, στα παιδιά, στην ευρύτερη οικογένεια, στη δουλειά, στη συμμετοχή στο σπίτι και σε πολλά άλλα. Μπορεί, επίσης, ένας σύντροφος να δυσκολεύεται να διαχειριστεί προσωπικά του θέματα, που ενδεχομένως να σχετίζονται με βιώματα του παρελθόντος και αυτό να έχει αντίκτυπο στη σχέση με τον άλλον σύντροφο. Οι σύζυγοι σε δύσκολη φάση δε σημαίνει πως είναι παθολογικοί. Είναι εγκλωβισμένοι μέσα σε επαναλαμβανόμενους φαύλους κύκλους που δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν, να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν.

Το ζεύγος, χρειάζεται να επιλέξει αν θα στηρίξει το δεσμό ή αν θα τον διακόψει με το διαζύγιο. Εφόσον το ίδιο το ζεύγος αποφασίσει πως θέλει να δοκιμάσει και να εκτεθεί σε νέες εμπειρίες που αλλάζουν τον τρόπο που σχετίζεται μέσα στην υπάρχουσα σχέση, με τη βοήθεια ψυχοθεραπευτή οδηγείται σε ένα ταξίδι επανεπεξεργασίας των άκαμπτων συμπεριφορών και του θυμικού του, διευκολύνοντας τη δημιουργία ευελιξίας και δημιουργώντας ευκαιρίες για κοντινότητα και ανταπόκριση.
Τα ζευγάρια δυστυχώς συνήθως απευθύνονται σε ειδικό θεραπευτή όταν συνειδητοποιούν ότι δεν αντέχουν άλλο και η σχέση απειλείται πια με διαζύγιο. Τις περισσότερες φορές και οι δύο δείχνουν απομακρυσμένοι και με τάσεις φυγής. Είναι θυμωμένοι, φοβισμένοι, στενοχωρημένοι, σε απόγνωση. Έχουν δυσκολία να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον και δηλώνουν πως ενώ έχουν προσπαθήσει να το κάνουν τελικά δεν τα καταφέρνουν. Διάλογοι όπως ο παρακάτω από το απόσπασμα του βιβλίου του Mony Elkaim «αν μ’αγαπάς, μη μ’αγαπάς», είναι πολύ συχνοί:

[…] « - Για ποιον είναι αυτά τα λουλούδια;
- Μα...για σένα
- Από πότε μου προσφέρεις λουλούδια; Τι έχεις κάνει λοιπόν που θες να σου συγχωρήσω;
- Έλα τώρα χρυσή μου, είχα διάθεση να το κάνω!
- Δεν πρόκειται να μου τη φέρεις με τα γλυκόλογά σου. Τι κρύβει αυτό;» […]
Η ψυχοθεραπεία ενδεχομένως να βοηθήσει το ζευγάρι να εξυγιάνει και να αποκαταστήσει τη σχέση του, όταν και τα δύο μέλη του συνειδητά το επιθυμούν. Η διεργασία ενθαρρύνει το διάλογο δημιουργώντας εμπιστοσύνη στον εαυτό και στον άλλον και δημιουργεί νέους τρόπους απόκρισης τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά συναισθήματα που ανοίγουν το δρόμο για τη δημιουργία μιας ασφαλούς βάσης για το δεσμό.


*Βιβλιογραφία:
Johnson, S.M., 2013. Δημιουργώντας Σύνδεση, μετάφραση Κομνηνός, Ξ., εκδόσεις Ινδικτος.
Μονί Ε., (1991). Αν μ’αγαπάς μη μ’άγαπάς, εκδόσεις Κέδρος.


Η Ράνια Καβάλλη είναι ψυχολόγος, απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Η μεταπτυχιακή της εξειδίκευση έγινε στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στην Αγγλία και αφορά στην αναπτυξιακή ψυχοπαθολογία παιδιού. Τα τελευταία χρόνια εκπαιδεύεται στην Συστημική-Οικογενειακή Θεραπεία στο Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου. Είναι επιστημονικός συνεργάτης σε Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας ατόμων με διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές, καθώς επίσης εργάζεται σε Κέντρα Ειδικής Αγωγής. Ασχολείται με την οικογενειακή συμβουλευτική και με τη θεραπευτική αντιμετώπιση παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές και μαθησιακές δυσκολίες.